Dlaczego Grand Bahama?

Grand Bahama jest najbardziej wysuniętą na północ wyspą spośród całego archipelagu i położoną najbliżej Stanów Zjednoczonych, 90 kilometrów od Florydy. Grand Bahama jest czwartą co do wielkości wyspą , ma 150 kilometrów długości i 20 kilometrów szerokości w najszerszym miejscu. 

Administracyjnie wyspa podzielona jest na wschodnią i zachodnią Grand Bahamę oraz miasteczko freeport (wolne od cła). 

Po hiszpańsku wyspa "Gran Bajamar" znaczy "Wielkie płycizny".  Rodzimymi mieszkańcami był ród lucayan. Rafy otaczające wyspę okazywały się często zdradliwe dla żeglarzy, piraci wabili tam statki, tak by te usiadły na mieliźnie, a wtedy można je było łatwo plądrować. 

Grand Bahama była spokojnym, cichym miejscem aż do połowy XIX wieku, z jedynie 200 - 400 stałymi mieszkańcami w stolicy, zachodni koniec. 

Do połowy XX wieku populacja Grand Bahamy wzrosła o około 500 osób, a wyspa była jedną z mniej rozwiniętych spośród wysp archipelagu. W 1955 finansista Wallace Groves we współpracy z rządem Bahamów zbudował miasto Freeport, wkrótce później ambitny Edward St . George, przy wsparciu finansowym Sir Jacka Hayward, widząc sukces Kuby jako kierunku turystycznego dla bogatych Amerykanów, St George był chętny do poprowadzenia  Grand Bahamy w podobnym duchu. Miasto szybko rosło, dodano port, lotnisko (największy prywatny port lotniczy na świecie) zaraz po rozbudowaniu miasta zostało założone turystyczne centrum Port Lucaya w 1962 roku. Grand Bahama stała się drugim najbardziej zaludnioną wyspą na Bahamach (ponad 50.000 w 2004 r.)

Freeport jest głównym miastem Grand Bahamy, ma swoje lotnisko i dość duży port. 

Lucaya jest turystycznym ośrodkiem na wyspie, skupia mnóstwo hoteli i plaż. 

West End jest najstarszym miastem słynącym z pprzeładunku rumu podczas Prohibicji.