Waarom Grand Bahama?

Grand Bahamas is  het meest noordelijke eiland van de eilanden van de Bahama's, en het grootste eiland dichtbij de Verenigde Staten, het ligt 90 kilometers van de staat Florida. Grand Bahamas is het vierde grootste eiland van de Bahama's eiland keten van ongeveer 700 eilanden en 2.400 zandbanken. Het eiland is ongeveer 150 kilometer lang van west naar oost en 20 kilometer breed op het breedste punt van noord naar zuid.

Administratief bestaat het eiland uit de Freeport Bonded Area en de wijken van East Grand Bahama en West Grand Bahama.

De Spanjaarden gaven het eiland de naam Gran Bajamar, wat  "Grote ondiepten" betekent,  waarvan de uiteindelijke naam van de Bahama's eilanden als geheel is afgeleid. Echter, de Lucayan's naam voor het eiland was Bahama. Grand Bahama bestaat bijna twee eeuwen en werd grotendeels bepaald door de aard van deze "grote ondiepten" - de koraalriffen rond het eiland waren verraderlijk, en stootten zijn Spaanse eigenaars af, terwijl het aantrekkelijk was voor piraten, die schepen naar de riffen lokten zodat de schepen strandden en geplunderd werden. De Spanjaarden namen weinig belangstelling voor het eiland na het tot slaaf maken van de inheemse Lucayan inwoners.

Grand Bahamas bleef relatief rustig tot het midden van de negentiende eeuw, met slechts ongeveer 200 tot 400 reguliere inwoners in de hoofdstad, West End.

Tegen het midden van de 20e eeuw bedroeg het bevolkingsaantal van Grand Bahamas ongeveer 500 en het eiland was 1 van de minst ontwikkelde van de Bahama's eilanden. Maar het eiland kreeg eindelijk een stabiele bron van inkomsten toen in 1955 een Virginian financier met de naam Wallace Groves begon met de herontwikkeling van de Bahamaanse regering door de stad Freeport te bouwen onder de Hawksbill Creek overeenkomst en de Grand Bahama Havenbedrijf. Spoedig daarna nam het bedrijf nieuwe vormen aan door de ambitieuze Edward St . George, met de financiële hulp van Sir Jack Hayward. Onder het zien van het succes van Cuba als toeristische bestemming voor rijke Amerikanen, begon St. George  te popelen om Grand Bahamas te ontwikkelen in een gelijkaardige ader. De stad groeide snel, met het ontstaan van een haven, een luchthaven (de grootste particuliere luchthaven in de wereld) werd de stad snel gesticht samen met het toeristische centrum van Port Lucaya in 1962. Grand Bahamas werd het tweede meest bevolkte eiland van de Bahama's (meer dan 50.000 in 2004)

Freeport is de belangrijkste stad van Grand Bahamas. Het omvat de commerciële haven en de belangrijkste luchthaven.

Lucaya is een toeristische bestemming op het eiland, met stranden en hotels.

West End is de oudste stad, westelijke nederzetting, en de hoofdstad van Grand Bahama eiland. Het bereikte eerst bekendheid als een Rum-running-poort tijdens de drooglegging.