Cieśnina Tiran leży u ujścia Zatoki Akababskiej i graniczy od zachodu z wybrzeżem Synaju a na wschodzie z wyspą Tiran. Pośrodku tej cieśniny znajdują się cztery rafy, rozciągające się w kierunku północno-zachodnim, a które zostały nazwane na cześć XIX wiecznych angielskich kartografów, którzy jako pierwsi sporządzili mapy morskie tego regionu: JACKSON REEF, WOOHOUSE REEF, THOMAS REEF oraz GORDON REEF. Rafy te dzielą cieśninę na dwa kanały. Na wschodzie znajduje się tak zwany PASAŻ GRAFTONA, z którego korzystają wyłącznie statki płynące na północ. Natomiast na zachodzie jest PASAŻ ENTERPRISE używany przez statki płynące na południe. Silne prądy, charakterystyczne dla Cieśniny Tiran, transportują każdego dnia ogromne ilości planktonu oraz innych składników odżywczych i w ten sposób dostarczają potężne ilości jedzenia dla korali, a stąd także do ryb rafowych, które z kolei są zjadane przez wielkich pelagicznych predatorów takich jak barakudy, karanksy, tuńczyki a przede wszystkim rekiny, które zawsze kręcą się w pobliżu. W związku z tym nurkowie nurkujący w wodach Tiranu mają pewność, że zobaczą nie tylko niezliczone ilości korali ale także bogata faunę rafową i pelagiczą.

Park Narodowy Ras Mohamed składa się z 9 miejsc nurkowych: Ras Ghozlani, Marsa Barieka, Ras Zatar, Jackfish Alley, Eel Garden, Shark Observatory, Anemone city, Shark & Yolanda Reefs. Na południe od Sharm el Sheikh wybrzeże jest całkowicie opuszczone, kilometrami nie ma tam żadnego schronienia, aż do małej zatoczki zwanej MARSA GHOZLANI, a gdzie także rozpoczyna się Narodowy Park Ras Mohamed. Dalej ciągnie sie kolejna zatoka zwana MARSA BAREIKA, która jest znacznie większa i głębsza. Wżyna sie w ląd na odległość 4,5 km, formując w ten sposób przylądek RAS MOHAMMED, który rozciąga sie w kierunku południowo-wschodnim na 8 km w głąb Morza Czerwonego i odziela Zatokę Akabską od Zatoki Suezkiej. Ze względu na swoje geograficzne położenie przylądek Ras Mohamed jest miejscem uprzywilejowanym, korzystającym na silnych prądach, które transportują ogromne ilości planktonu i innego rodzaju jedzenia, dającego siłę do niezwykłego wzrostu twardych i miękkich korali oraz przyciągającego duże ławice rafowych i pelagicznych zwierząt morskich. Dzięki ogromnej obfitości jedzenia, barakud, karanksów, tuńczyków oraz rekinów, te wody, zwłaszcza między czerwcem a sierpniem, oferują nurkom ogromną szansę na interesujące i ekscytujące nurkowania.

Thistlegorm, którego nazwa po irlandzku oznacza NIEBIESKI OSET, był brytyjskim statkiem transportowym, należącym do przedsiębiorstwa żeglugowego Albyn Line. Miał 126.5 metra długości, ładowność 4898 ton oraz trójcylindrowy silnik parowy o sile 1,860 koni mechanicznych, dający jednostce prędkość około 10 węzłów. Thistlegorm został zbudowany w celu transportu w czasie wojny materiałów wojskowych dla brytyjskich oddziałów. W maju 1941 roku statek z załogą składająca się z 39 ludzi, wyruszył z portu w Glasgow w Szkocji, wioząc ładunek amunicji, bomb różnego rodzaju, min antyczołgowych, karabinów Lee Enfield MK III, setki motocyklów BSA, BSA W-M20, Matchless G3L i Norton 16H Bedford, Morris oraz ciężarówek Ford, a także dwa lekkie czołgi Bren Carrier MK II, dwie parowe lokomotywy Stanier 8 F wraz dwoma wagonami węgla i cysternami z wodą. Nocą z 5 n a 6 października 1941 roku dwa niemieckie bombowce Heinkel HE III, wracające ze swojej bazy na Krecie, wypatrzyły i zaatakowały statek. Został uderzony przez dwie bomby w ładownię nr 4, gdzie ulokowana była akurat amunicja. Thistlegorm zatonął w pozycji pionowej na płaskim, piaskowym dnie morskim na głębokości 30 metrów o godzinie 1.30 rano dnia 6 października 1941. Wrak został odkryty w 1955 roku przez Jacques Couseau oraz wzmiankowany w artykule opublikowanym w lutym 1956 roku w miesięczniku National Geographic. Jacques Cousteau nie ujawnił pozycji wraku, tak więc wrak znów popadł w zapomnienie na prawie 40 lat aż do 1992 roku kiedy został odkryty ponownie przez izraelski szyper. W krótkim czasie Thistlegorm stał się wielkim faworytem nurków z całego świata i jest teraz najczęściej odwiedzanym wrakiem w całym Morzu Czerwonym.

The Temple to nasza rafa domowa, przed hotelem Reef Oasis Beach Resort. Znajduje się w południowej części Sharm El Sheikh. Jest to grupa trzech wieżyczek, które wznoszą się od 20 metrów poniżej powierzchni. Jest to płaska, spadzista koralowa rafa z dwoma głównymi i kilkoma drobnymi szczytami. Największy szczyt to jest „Wieża”. Jego masa jest podzielona przez dwie duże szczeliny, z których jedną można przepłynąć. Do drugiej nie powinno się wpływać aby uniknąć uszkodzenia delikatnych gorgonii rosnących wzdłuż jego boków. Wszystkie szczyty kryją w sobie zaskakująco bogaty wybór fauny rafowej. Występują tu takie gatunki jak lion fish czy stone fish, które nie poruszają się i świetnie sie kamuflują. W okolicach szczytu występują glass sweepers. Ponieważ „The Temple” ("Świątynia") jest tak blisko Sharm El Sheikh i Naama Bay, jest to bardzo popularne miejsce do nurkowania nocnego. Gdy koszykowe gwiazdy są oświetlane przez światło twojej latarki, mają tendencję do wycofania się i zwijania w kłębek. Gdy światło oddala się, one rozszerzają się ponownie, aby kontynuować karmienie. Można spotkać także ryby papugi ukryte w szczelinach.

Rafa Woodhouse jest wąska i długa, dlatego robi się w nim nurkowanie w prądzie. Jego północna część jest atrakcyjna i posiada kanion zaczynający się na 30 metrach. Wiele jest do zobaczenia, zaczynając od czerwonych ukwiałów, żółwi morskich po orlenie. Silne prądy istnieją na północnym części, często słabe warunki pogodowe po wynurzeniu. Miejsce często określane "pralką" z powodu silnych prądów wirowych i wiatrów.

Gordon Reef słynie z sąsiedztwa wraku panamskiego statku Louilla , który utknał tutaj w 1981 roku a większa część znajduje się nad powierzchnią wody. Miejsce pełne różnych gatunków koralowców, małych ślimaków ukrytych w szczelinach i miękkich koralowcach. Można spotkać także rafowe rekiny białopłetwe oraz orlenie. W połowie rafy zobaczysz metalowe bębny, które skrywają ośmiernice oraz różnego rodzaju mureny. Nurkowie muszą uważać na silny prąd na północnych i południowych krańcach tej rafy.

Położone w północnej części Marsa Bareika miejsce, uznawane jest za jedno z najpiękniejszych na obszarze Ras Mohammed. Wspaniałe korale, pinakle i niezwykły krajobraz wyróżniają to miejsce. Wypatrujcie uważnie czarnoplamkowych rozdymek, gruperów, orleni.

Zlokalizowane przy południowym wejściu do dużej zatoki Marsa Bareika w Parku Narodowym Ras Mohamed. To miejce oferuje nurkowanie przy pionowej ścianie, imponujące kominy oraz wielki błękit. Jest to idealne miejsce aby zobaczyć duże tuńczyki, barakudy a w czasie lata także przepływające w pobliżu szare rekiny rafowe.

Jest to jedno z najbardziej znanych miejsc nurkowych w Egipcie, stanowiące tak na prawdę dwie podwodne wyspy : Shark reef oraz Yolanda reef.
Shark Reef to pionowa ściana spadająca do 700 metrów, pokryta fantastycznymi koralowcami, nastomiast Yolanda reef to podwodna platforma na głębokości 15-25 metrów, z koralowym ogrodem i mnóstwem szczytów koralowych, gdzie gromadzą się skorpeny i ryby kamienie. Poruszając się wzdłuż rafy docieramy do 74 metrowego wraku Yolanda (zatonął w 1980 roku) i jego nietypowego ładunku: muszli I toalet. Miejsce to szczególnie upatrzyły sobie większe ryby: tuńczyki, grupery, duże mureny, napoleony, a także rekiny młoty, szaro i czarnopłetwe rekiny rafowe.

Nazwa tego miejsca pochodzi od białej, piaszczystej drogi między koralowym zboczem a równoległą rafą, która jest często odwiedzana przez Jackfish oraz inne drapieżniki. Jackfish Alley, które pierwotnie było znane jako Fisherman's Bank, znajduje się na południe od Ras Za'atar. Robi się tutaj nurkowanie w prądzie. Wypatruj gorgonie, płaszczki, trevally, glass fish oraz trigger fish a także możesz spotkać rekina rafowego białopłetwego.

Nazwa wskazuje nie tylko pierwszy balkon na szczycie cypla Ras Mohammed,ale także miejsce do nurkowania, które jest na poziomie tego przylądka.
Jest to wspaniałe nurkowanie przy ścianie. Patrząc w dół w błękit, można podziwiać wspaniałe środowisko, a jednocześnie zobaczyć duże drapieżniki pelagiczne (nawet parę rekinów wielorybich). Po zejściu ok. 15 metrów, można eksplorować ścianę na lewo, która jest bogata w wąwozy, jaskinie i schronienia, w których roi się od życia.

Anemone City is our dive of choice for deeper trimix dives. This wall descends to well over 150m. It is a combination of hard fossil coral overhangs and ledges draped in soft coral, teeming with life. End your dive at the spot that gives this site its name, a ledge of spaghetti anemones colonized by clownfish, damsels and chromis.

Jest to najbardziej na północ wysunięta rafa w cieśninie Tiran, znana z wraku, częściowo zniszczonego w 1996 roku, cypryjskiego statku handlowego Lara, który zatonął tutaj w 1985 r. Nurkowanie rozpoczyna się zazwyczaj w południowej częsci, która jest osłonięta od fal i wiatru i gdzie znajduje się duża metalowa boja oraz 2 miejsca do zakotwiczenia. Tutaj ściana, poprzecinana paroma pęknięciami, schodzi stromo do piaszczystego dna (-45 metrów). Płynąc na zachód, zobaczymy gorgonie oraz wspaniały czerwone ukwiały na głębokości 28 m. Nieco dalej jest płaskowyż połączony z rafą Woodhouse. W południowo-zachodnej części Jackson Reef, gdzie można zobaczyć koralowce ogniste, występują prądy, które mogą być bardzo gwałtowne. Jeśli warunki są dobre (zwłaszcza w czasie odpływu), można zrobić nurkowanie dryftowe we wschodniej części rafy. Tutaj, około 15 metrów w dół, jest piaszczysta półka, która schodzi w otchłań na północ. Łatwo jest zobaczyć w tej strefie żółwie i duże ryby pelagiczne. Wśród nich znajdują się rekiny rafy białopłetwe, szare rekiny rafowe oraz rekiny młoty, które są szczególnie liczne od lipca do września.

Jedno z najbardziej spektakularnych miejsc nurkowych na północy Morza Czerwonego, zarówno dla rekreacyjnych, jak i technicznych nurków. Brak punktów cumowania sprawia, że ​​nurkowanie wymaga nurkowania dryftowego: południowy narożnik rafy jest klasycznym punktem wyjścia dla nurkowania, które przebiega wzdłuż wschodniej strony, gdzie ściana, bogata w wielobarwne korale, schodzi do piaszczystego płaskowyżu, który zaczyna się na 25 metrach. Tutaj można zobaczyć imponujące gorgonie i kolonie czarnego korala. Na głębokości 35 metrów roztacza się wspaniały i wyjątkowo głęboki kanion, biegnący równolegle do rafy i poprzecinany serią imponujących łuków. W północno-wschodnim narożniku rafy można napotkać bardzo silny prąd przeciwny. Jeśli możesz ominąć ten punkt i warunki są korzystne, możesz zanurkować wokół całej rafy. Pozwoli to zbadać północną ścianę, która ma ładne schronienia i pęknięcia, oraz zachodnią ścianę, gdzie zobaczysz wiele szczelin i jaskiń, piękne gorgonie i bogactwo fauny składającej się z żółwi morskich, rafowych ryb.

Ten historyczny wrak był 79-metrowym brytyjskim statkiem żaglowym, który został zbudowany w Newcastle i uderzył w rafę w 1876 roku w drodze z Bombaju do Liverpoolu. Wkrótce potem, zsunęła się z rafy i odwróciła do góry dnem. Teraz jest pokryty tak dużą ilością koralowców, że trudno powiedzieć, gdzie kończy się rafa, a zaczyna się wrak. Po przyjrzeniu się sterowi i śrubie, nurkowie przechodzą przez kadłub wraku. Pływanie w Dunraven to jak pływanie przez katedrę z promieniami światła przechodzącymi przez jego iluminatory. Stare hessańskie liny i szczątki drewnianych skrzyń ładunkowych powodują, że ten wrak żyje, a widok ogromnych kotłów przypomina wspaniały wiek silników parowych. Przystanek bezpieczeństwa przy rafie, gdzie pojawiają się ławice żółtych goatfish, małych barakud i licznych skrzydlic.

Będąc tak blisko swojego sąsiada, Thistlegorm'a, ta duża okrągła rafa często jest pomijana. Oferuje doskonałe nurkowanie na dziewiczych koralach z dowolnego miejsca na jego obwodzie. Osłonięty południowy punkt jest najbardziej zanurzoną lokalizacją oferującą możliwość dryfowania wzdłuż zachodniej lub wschodniej strony. Przy dobrej pogodzie na północnym punkcie, tuż pod powierzchnią, można zobaczyc wrak statku Kingston (maksymalna głębokość 12 m). Znajdują się tu duże ławice żółtych goatfish i sweet lips., a obszar regularnie patrolują szare rekiny rafowe. :
Wrak to brytyjski statek towarowy o nazwie Kingston zbudowany w 1871 r. w Sunderland przez Oswald Shipbuilding Co.. Statek osiadł na mieliźnie 22 lutego 1881 r. podczas podróży z ładunkiem węgla do Aden, położonej w południowym Jemenie. Ma 78 m długości, 10 m szerokości i 1449 ton. Wrak leży w wodzie na głębokości od 4 do 15 metrów. Jest łatwo dostępny i oferuje spektakularne możliwości dla fotografów. Występuje tu mnóstwo miękkich i twardych koralowców oraz liczne i różnorodne gatunki fauny rafowej. Nurkowie muszą zdawać sobie sprawę, że nurkowanie jest możliwe tylko wtedy, gdy warunki pogodowe są dobre, ponieważ możliwe są silne prądy.

Dwie i pół godziny lotu z Hurghady znajduje się rafa Abu Nuhas - dosłownie "ojciec pecha". Nazwa wynika z dużej liczby statków, które uderzyły w tę rafę przez lata. Rafa znajduje się na północ od wyspy Shaidwan, w pobliżu głównego kanału żeglugowego z Suezu i jest zwykle częściowo zatopiona, co czyni ją niebezpieczną dla żeglugi.

Wśród wielu statków, które uderzyły w północną stronę rafy, 4 nadają się dla nurków rekreacyjnych. Zaczynając od północy, są to: Kimon M, Chrisoula K, Carnatic, Giannis D. Możliwe jest nurkowanie po drugiej stronie rafy w miejscu znanym jako Paradise (Raj), które posiada płaskowyż z ogromnym ogrodem koralowym i uskokiem do głębszej wody.

Drewniany statek, który przewoził ładunek drewna sprowadzony do Arabii Saudyjskiej. Osadzony na rafie statek złamał kadłub podczas sztormu i zatonął na dwóch kawałkach. Sekcja rufowa ma dwa maszty, które sięgają do 5 metrów od powierzchni z rufą na 24 metrach. Maszynownię mogą odwiedzać odpowiednio wykwalifikowani nurkowie.